Na terenach Prastarych Ziem ludność wielu krain i miast łączy posługiwanie się walutą, która ma swoje początki w czasach dominacji rasy Ludzi. Została ustanowiona przez Wielką Radę Kupiecką króla ziem Morten, przez które biegły najważniejsze szlaki handlowe oraz stowarzyszenia handlowe z Borii, Engaroth oraz Estanii. Dla Vartevii wprowadzone prawa początkowo nie miały znaczenia, jednak dołączyła ona do wspólnej waluty po znacznych finansowych stratach kupców, którzy mieli kłopoty ze sprzedażą swoich towarów innym regionom. Najpóźniej waluta rozprzestrzeniła się w Undorh, gdzie mieszkańcy preferowali swoje lokalne zwyczaje, jak wymiana dóbr czy też płatność ziarnem lub bydłem. W północnym Undorh częstym środkiem płatniczym były skóry, miód oraz sól.
Wspólna waluta bita jest w wielu regionach, a wiele większych miast posiada swoje wzory, które są ogólnie dopuszczone do obrotu. Zdarza się, że mniejsze miasta biją krótką serię monet na pewną okazję, ale ze względu na kłopoty z identyfikacją takich monet oraz dużą ilością monet podrabianych, występują one coraz rzadziej. Wiele miast walczy z podrabiaczami monet, stosując wymyślne i okrutne kary, tak by odstraszyć zuchwalców, jednak ani gotowanie w oleju ani palenie na stosach niewiele pomaga.
Nazewnictwo monet także jest uzależnione od regionu, ale bardzo łatwo się domyślić, o jakiej monecie jest mowa. Monetą najbardziej pożądaną jest bity ze złota Smoczy Dukat. Bywa nazywany “złotym dukatem” lub “smoczą monetą“, która bez względu na region pochodzenia zawsze posiada wizerunek smoka. To właśnie ta moneta jest najczęściej podrabiana, dlatego kupcy często ją ważą, a dodatkowe nacinanie monet ma dać pewność, że na pewno są wykonane ze złota. Oszuści stosują mimo to różne metody, jak dodawanie ołowiu do złota lub wykonywanie monet całkowicie ołowianych, których cienka złota powłoka jest starannie wypolerowana, a nawet nosi znaki nacięć.
Drugą monetą, o nieco mniejszej wartości, jest Srebrny Patron. Swoją nazwę zawdzięcza wizerunkowi patrona, który w danym regionie odgrywa ważną rolę. Są regiony, gdzie będzie to wizerunek mera, króla lub boga, któremu mieszkańcy chcą oddać należyty szacunek. Nie zawsze mieszkańcy są jednak w pełni zadowoleni, czyje oblicze jest na monecie, dlatego zdarza się, że niektóre monety mają zniszczony wizerunek takiej osoby. Srebrny Patron bywa nazywany po prostu “srebrnym” lub “patronkiem“. Moneta ta również jest podrabiana, najczęściej za pomocą dodawania miedzi. Drugą metodą, podobnie jak przy złotych monetach, jest platerowanie, czyli wykonywanie krążka miedzi lub cyny i otaczanie go cienką blaszką srebra.
Najbardziej spotykaną i pospolitą monetą jest Rudy Karzeł. To miedziana moneta, która uchodzi za walutę biedoty. Nie można za nią godnie żyć, ale starcza na nędzną strawę i alkohol. To najbardziej uczciwa z monet, gdyż praktycznie nie trzeba sprawdzać jej oryginalności. Oczywiście, posiadając dużo Rudych Karłów, można być majętnym, ale trzeba także mieć wielkie sakwy i wiele siły, by je udźwignąć.
1 Smoczy Dukat = 10 Srebrnych Patronów = 100 Rudych Karłów